MIĘCZAKI
Pod względem liczebności w świecie zwierzęcym typ ten ustępuje jedynie stawonogom. Na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego dotychczas doliczono się 70 gatunków mięczaków lądowych. Mięczaki lądowe reprezentują 32 gatunki ślimaków, których większość spotykamy powszechnie w lasach nizinnej części Polski. Oprócz gatunków pospolitych, znajdziemy tu również gatunki występujące stosunkowo rzadko np. szklarka zielonawa, ślimak dwuzębny, świdrzyk lśniący, świdrzyk okazały, czy ślimak winniczek - gatunek objęty ochroną w Polsce.
Wody Drawieńskiego Parku Narodowego zasiedlane są zarówno przez ślimaki, jak i małże. Stanowią one ponad 54% ogólnej liczby gatunków mięczaków. Tak znaczny odsetek gatunków wodnych wynika z dużego zróżnicowania siedlisk w wodach stojących i płynących na terenie DPN. Liczbę występujących tu małży oszacowano dotychczas na 19 gatunków. Wśród ich przedstawicieli znajdziemy takie, których wielkość nie przekracza 3 mm (Pisidium moitessierianum - groszówka karliczka), jak i gatunek, którego muszle mogą przekraczać 25 cm długości (Anodonta cygnea - szczeżuja wielka). Wiele gatunków spośród małży z rodzaju Pisidium znajdziemy na liście „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt” jako gatunki rzadkie i narażone na wymarcie. Skójka gruboskorupowa określana jest jako gatunek wymierający. Wśród 19 gatunków ślimaków wodnych stwierdzonych na tym terenie, wszystkie należą do gatunków powszechnie występujących na nizinach.
Pod względem liczebności w świecie zwierzęcym typ ten ustępuje jedynie stawonogom. Na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego dotychczas doliczono się 70 gatunków mięczaków lądowych. Mięczaki lądowe reprezentują 32 gatunki ślimaków, których większość spotykamy powszechnie w lasach nizinnej części Polski. Oprócz gatunków pospolitych, znajdziemy tu również gatunki występujące stosunkowo rzadko np. szklarka zielonawa, ślimak dwuzębny, świdrzyk lśniący, świdrzyk okazały, czy ślimak winniczek - gatunek objęty ochroną w Polsce.
Wody Drawieńskiego Parku Narodowego zasiedlane są zarówno przez ślimaki, jak i małże. Stanowią one ponad 54% ogólnej liczby gatunków mięczaków. Tak znaczny odsetek gatunków wodnych wynika z dużego zróżnicowania siedlisk w wodach stojących i płynących na terenie DPN. Liczbę występujących tu małży oszacowano dotychczas na 19 gatunków. Wśród ich przedstawicieli znajdziemy takie, których wielkość nie przekracza 3 mm (Pisidium moitessierianum - groszówka karliczka), jak i gatunek, którego muszle mogą przekraczać 25 cm długości (Anodonta cygnea - szczeżuja wielka). Wiele gatunków spośród małży z rodzaju Pisidium znajdziemy na liście „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt” jako gatunki rzadkie i narażone na wymarcie. Skójka gruboskorupowa określana jest jako gatunek wymierający. Wśród 19 gatunków ślimaków wodnych stwierdzonych na tym terenie, wszystkie należą do gatunków powszechnie występujących na nizinach.