Ostoja siedliskowa Uroczyska Puszczy Drawskiej
Znajduje się w rejonie biogeograficznym kontynentalnym i administracyjnie obejmuje regiony: gorzowski, koszaliński, szczeciński i pilski. Około 88% jego powierzchni zarządzane jest przez Lasy Państwowe, natomiast pozostałe 12% to mozaika własności należącej do Agencji Nieruchomości Rolnej, prywatnych właścicieli oraz samorządów. Małe fragmenty znajdują się pod zarządem Wód Polskich oraz Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Użytków Zielonych.
Ten specjalny obszar ochrony siedlisk w znacznej części leży na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego. Charakteryzuje się polodowcowym krajobrazem równin sandrowych, przeciętych dolinami rzek Drawy i Płocicznej, gdzie wzgórza osiągają wysokość do 121 m n.p.m. Urozmaicenie terenu zapewniają liczne jeziora, koryta rzek z wysokimi skarpami, meandrami oraz bystrym prądem.
Dominującym elementem w rozległym kompleksie leśnym są drzewostany sosnowe, które powstały w wyniku prowadzonej od 100-150 lat gospodarki leśnej. Mimo to, duży udział wciąż mają buczyny i dąbrowy, z których niektóre fragmenty mają charakter zbliżony do naturalnego. Najcenniejsze z nich to kwaśne i żyzne buczyny, które są jednymi z nielicznych w Polsce fragmentów o zachowanej naturalnej dynamice.
Obszar ten jest również wyjątkowy ze względu na obecność szczególnie cennych dla Wspólnoty Europejskiej siedlisk przyrodniczych, takich jak zbiorniki z ramienicami, rzeki włosienicznikowe, łąki, ziołorośla nadrzeczne oraz torfowiska.
Niestety, ten cenny teren boryka się z kilkoma zagrożeniami. Należą do nich presja związana z rozwojem turystyki, zmiany stosunków wodnych spowodowane wydobyciem piasku i żwiru, zanieczyszczenia wód oraz kłusownictwo, które dotyka zwłaszcza ryby i duże ssaki.
Na opisywanym obszarze możemy spotkać bogactwo rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt, które są chronione w ramach Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej. Znajdują się tu silne populacje bobrów i wydr, a także wyjątkowe gatunki, takie jak kumak nizinny, traszka grzebieniasta, czerwończyk nieparek, jelonek rogacz, kozioróg dębosz, pachnica, skójka gruboskorupkowa, trzepla zielona oraz zalotka większa. Wśród ssaków, szczególną uwagę przyciągają dwa gatunki nietoperzy: nocek duży i nocek Bechsteina.
Świat wodny tego obszaru jest niezwykle bogaty. Znajdują się tu zagrożone gatunki ryb, takie jak łosoś, minóg rzeczny i certa. Oprócz tego, można tu spotkać dwie rośliny ważne dla Wspólnoty – elismę wodną i lipiennika loesela. Flora tego obszaru również obfituje w rzadkie w Polsce gatunki, takie jak chamedafne północna, wawrzynek wilczełyko, listera jajowata, gnieźnik leśny, goździk pyszny oraz różne gatunki rosiczek.
Ostoja ta jest także prawdziwym rajem dla ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej. Spotkamy tu m.in. majestatycznego bielika, rybołowa, kanię czarną i rudą, trzmielojada, bąka, bociana białego i czarnego, derkacza, żurawia, zimorodka, dzięcioła czarnego i średniego oraz muchołówkę małą. Co więcej, obszar ten jest ważnym miejscem zimowania dla łabędzia krzykliwego.
Ten specjalny obszar ochrony siedlisk w znacznej części leży na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego. Charakteryzuje się polodowcowym krajobrazem równin sandrowych, przeciętych dolinami rzek Drawy i Płocicznej, gdzie wzgórza osiągają wysokość do 121 m n.p.m. Urozmaicenie terenu zapewniają liczne jeziora, koryta rzek z wysokimi skarpami, meandrami oraz bystrym prądem.
Dominującym elementem w rozległym kompleksie leśnym są drzewostany sosnowe, które powstały w wyniku prowadzonej od 100-150 lat gospodarki leśnej. Mimo to, duży udział wciąż mają buczyny i dąbrowy, z których niektóre fragmenty mają charakter zbliżony do naturalnego. Najcenniejsze z nich to kwaśne i żyzne buczyny, które są jednymi z nielicznych w Polsce fragmentów o zachowanej naturalnej dynamice.
Obszar ten jest również wyjątkowy ze względu na obecność szczególnie cennych dla Wspólnoty Europejskiej siedlisk przyrodniczych, takich jak zbiorniki z ramienicami, rzeki włosienicznikowe, łąki, ziołorośla nadrzeczne oraz torfowiska.
Niestety, ten cenny teren boryka się z kilkoma zagrożeniami. Należą do nich presja związana z rozwojem turystyki, zmiany stosunków wodnych spowodowane wydobyciem piasku i żwiru, zanieczyszczenia wód oraz kłusownictwo, które dotyka zwłaszcza ryby i duże ssaki.
Na opisywanym obszarze możemy spotkać bogactwo rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt, które są chronione w ramach Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej. Znajdują się tu silne populacje bobrów i wydr, a także wyjątkowe gatunki, takie jak kumak nizinny, traszka grzebieniasta, czerwończyk nieparek, jelonek rogacz, kozioróg dębosz, pachnica, skójka gruboskorupkowa, trzepla zielona oraz zalotka większa. Wśród ssaków, szczególną uwagę przyciągają dwa gatunki nietoperzy: nocek duży i nocek Bechsteina.
Świat wodny tego obszaru jest niezwykle bogaty. Znajdują się tu zagrożone gatunki ryb, takie jak łosoś, minóg rzeczny i certa. Oprócz tego, można tu spotkać dwie rośliny ważne dla Wspólnoty – elismę wodną i lipiennika loesela. Flora tego obszaru również obfituje w rzadkie w Polsce gatunki, takie jak chamedafne północna, wawrzynek wilczełyko, listera jajowata, gnieźnik leśny, goździk pyszny oraz różne gatunki rosiczek.
Ostoja ta jest także prawdziwym rajem dla ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej. Spotkamy tu m.in. majestatycznego bielika, rybołowa, kanię czarną i rudą, trzmielojada, bąka, bociana białego i czarnego, derkacza, żurawia, zimorodka, dzięcioła czarnego i średniego oraz muchołówkę małą. Co więcej, obszar ten jest ważnym miejscem zimowania dla łabędzia krzykliwego.