Przejdź do menu głównego Przejdź do treści
WAŻKI

Fauna ważek Drawieńskiego Parku Narodowego jest niezwykle bogata – liczy 43 gatunki. Nad drawieńskimi rzekami w szczególności spotkać można smukłe świtezianki.  Samce tych ważek błyszczą metalicznie granatowym kolorem,  a samice z kolei występują w eleganckich odcieniach zieleni i brązu.  Gatunkiem występującym w Parku naprawdę licznie są czarne z żółto-zielonkawym rysunkiem - gadziogłówki. Przeważnie szybko latają nad wodą i odpoczywają w słonecznych miejscach. Kiedy lipiec i sierpień zawitają do Parku, pojawia się objęta ochroną – trzepla zielona. Unikatowe gatunki ważek związane są z torfowiskami i jeziorkami dystroficznymi. Najrzadszym i najcenniejszym jest niepozorna, w Polsce zagrożona wyginięciem, maleńka ważka iglica. Z torfowiskami związane są również: żagnica torfowiskowa, cztery gatunki zalotek oraz rzadka, chroniona straszka północna. Nad oczkami torfowiskowymi licznie latają też szklarki i pałątki. W strefach roślinności wodnej występuje  żagnica wielka, miedziopierś, przeniela i ważka czteroplama. Do tych drobniejszych gatunków należą: łątki, nimfy, pałątki, pióronogi, tężnice oraz żywoczerwone łunice. Chociaż ważki są ściśle związane ze środowiskami wodnymi, latem można je spotkać także z daleka od wody. W cieniu i półcieniu, czasem nawet o zmierzchu, nad drogami i polanami leśnymi lata duża żagnica błękitna, a na słonecznych drogach przysiadają nieduże szablaki i lecichy.

MOTYLE

W Puszczy Drawskiej stwierdzono dotychczas około 50 gatunków motyli dziennych. Wśród nich występują typowe : bielinki, cytrynki czy pawiki. Do bardziej tajemniczych motyli należy: dostojka laodyce czy kosternik palaemon. Nie można zapomnieć o rzadkich modraszkach i czerwieńczykach, które sprawiają, że rozpoznanie ich jest trudniejsze. Motyle, których widok robi wrażenie to paź królowej oraz mieniak tęczowiec. Gąsienice tego drugiego lubią topole osikowe, a dorosłe motyle wolą koński nawóz. Fauna drobnych motyli jest naprawdę różnorodna. Brudnica mniszka w latach 80. XX w. zniszczyła większość drzewostanów świerkowych. Od tego czasu jej liczebność jest wnikliwie obserwowana. Podobne skłonności ma poproch cetyniak. Entomolodzy stwierdzają, że liczebność i różnorodność gatunkowa motyli w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat drastycznie spada.

CHRZĄSZCZE

Najlepiej poznaną w Puszczy Drawskiej grupą chrząszczy są kózkowate. Te smukłe owady często spotyka się na kwiatach roślin baldaszkowych i na pniach drzew. Najokazalsza z kózek Puszczy to borodziej próchnik. Czarny chrząszcz dorastający nawet do 15 cm długości, lubiący nagrzewane przez słońce pniaki sosnowe. Tycz cieśla to piękny chrząszcz o szaroniebieskim ubarwieniu i czułkach dłuższych od ciała. Rzadkim widokiem jest pętlak pstrokaty, ale w Parku dzięki starodrzewiom bukowym jeszcze go można spotkać. Na kwiatach i stosach drewna występują żółto-czarne chrząszcze tryki oraz podobne do os w ubarwieniu paśniki pałączaste. W okolicach starych buczyn można natknąć się na dyląża garbarza. Wonnicę piżmówkę można też czasem zobaczyć. Najłatwiej zauważalnymi chrząszczami są zmorszniki, kłopotki czarne, rębacz i kózka Stenurella melanura. Ale istnieje tu ponad 50 gatunków kózkowatych, w tym rzadki płaskowiak jałowcowiec, który żyje w drewnie jałowców w okolicach Pustelni. Oprócz kózkowatych, w Puszczy można spotkać też biegacze, żuki leśne, trzyszczę, biedronki i chrabąszcze.