RYBY
Ichtiofauna Drawieńskiego Parku Narodowego liczy 39 gatunków ryb i jeden gatunki minogów. Należą do niej zarówno gatunki ryb spotykane powszechnie, jak i ryby rzadkie, występujące w nielicznych akwenach naszego kraju.
Główne rzeki Drawieńskiego Parku Narodowego - Drawa i Płociczna charakteryzują się wartkim przepływem wody, kamienistym, żwirowym bądź piaszczystym dnem i dobrymi warunkami tlenowymi. Stanowią one doskonałe warunki dla rozwoju ryb prądolubnych oraz dla tych, które potrzebują do rozwoju ikry podłoża kamienistego, bądź żwirowego.
Dla wód płynących najbardziej charakterystycznym gatunkiem jest łosoś – ryba dwuśrodowiskowa, która rozmnaża się i dorasta w czystych rzekach, a po kilkuletnim pobycie w rzece spływa do morza. W morzu intensywnie żeruje, a po osiągnięciu dojrzałości powraca do rzeki na tarło. W Drawie i Płocicznej do połowy lat osiemdziesiątych występowała populacja łososia drawskiego, charakteryzującego się najszybszym tempem wzrostu w warunkach Polski (w roku 1962 złowiono łososia o długości 144 cm i masie 24 kg). Pod koniec lat osiemdziesiątych XXw. populacja łososia drawskiego praktycznie przestała istnieć. W 1995 roku rozpoczęto program restytucji tego gatunku wpuszczając do rzeki ponad 20 tys. sztuk smolta wyhodowanego z ikry pochodzącej z populacji łososia z łotewskiej rzeki Dałgawy. Zarybienia powtarzane są corocznie, a ich efekty były widoczne już po dwóch latach, kiedy to zaobserwowano 32 duże gniazda oraz odłowiono kilka sztuk narybku.
Obok łososia w rzekach DPN występuje również lipień i trzy formy biologiczne troci: troć wędrowna – forma rozmnażająca się i dorastająca w rzekach, a dojrzewająca w morzu, troć jeziorowa – rozmnażająca się w rzekach, a dojrzewająca w jeziorach i pstrąg potokowy, który spędza całe życie w rzece.
Kolejnym gatunkiem występującym w wodach DPN jest certa. Jest to gatunek dwuśrodowiskowy, który podobnie jak ryby łososiowate, rozmnaża się w czystych rzekach, a wzrasta w słabo zasolonych morskich wodach przybrzeżnych. W wodach Parku certa tworzy lokalne populacje jeziorowo-rzeczne nie podejmując wędrówek do morza. Gatunek ten został uznany za krytycznie zagrożony w skali całego kraju.
Obok wyżej wymienionych, występują tu inne równie rzadkie, choć mniej znane gatunki ryb, takie jak: głowacz białopłetwy, strzebla potokowa, piekielnica, różanka, koza oraz minóg strumieniowy.
W jeziorach Drawieńskiego Parku Narodowego występują typowe zespoły gatunków ryb charakterystyczne dla jezior sielawowych i linowo-szczupakowych. Jakość wód niektórych jezior stwarza możliwości rozrodu i rozwoju sielawy i siei. Oba gatunki mają wysokie wymagania środowiskowe, dlatego naturalnym siedliskiem są dla nich głębokie i dobrze natlenione jeziora. Sielawa zasiedla jezioro Pecnik Duży, Płociowe, Marta i Ostrowieckie, natomiast sieja występuje w Ostrowieckim, Marcie i w Czarnym. Na uwagę zasługuje również autochtoniczna populacja troci jeziorowej, zasiedlająca jeziora przepływowe w systemie rzeki Płocicznej, a rozmnażająca się w jej dopływie – rzece Runicy.
Ichtiofauna Drawieńskiego Parku Narodowego liczy 39 gatunków ryb i jeden gatunki minogów. Należą do niej zarówno gatunki ryb spotykane powszechnie, jak i ryby rzadkie, występujące w nielicznych akwenach naszego kraju.
Główne rzeki Drawieńskiego Parku Narodowego - Drawa i Płociczna charakteryzują się wartkim przepływem wody, kamienistym, żwirowym bądź piaszczystym dnem i dobrymi warunkami tlenowymi. Stanowią one doskonałe warunki dla rozwoju ryb prądolubnych oraz dla tych, które potrzebują do rozwoju ikry podłoża kamienistego, bądź żwirowego.
Dla wód płynących najbardziej charakterystycznym gatunkiem jest łosoś – ryba dwuśrodowiskowa, która rozmnaża się i dorasta w czystych rzekach, a po kilkuletnim pobycie w rzece spływa do morza. W morzu intensywnie żeruje, a po osiągnięciu dojrzałości powraca do rzeki na tarło. W Drawie i Płocicznej do połowy lat osiemdziesiątych występowała populacja łososia drawskiego, charakteryzującego się najszybszym tempem wzrostu w warunkach Polski (w roku 1962 złowiono łososia o długości 144 cm i masie 24 kg). Pod koniec lat osiemdziesiątych XXw. populacja łososia drawskiego praktycznie przestała istnieć. W 1995 roku rozpoczęto program restytucji tego gatunku wpuszczając do rzeki ponad 20 tys. sztuk smolta wyhodowanego z ikry pochodzącej z populacji łososia z łotewskiej rzeki Dałgawy. Zarybienia powtarzane są corocznie, a ich efekty były widoczne już po dwóch latach, kiedy to zaobserwowano 32 duże gniazda oraz odłowiono kilka sztuk narybku.
Obok łososia w rzekach DPN występuje również lipień i trzy formy biologiczne troci: troć wędrowna – forma rozmnażająca się i dorastająca w rzekach, a dojrzewająca w morzu, troć jeziorowa – rozmnażająca się w rzekach, a dojrzewająca w jeziorach i pstrąg potokowy, który spędza całe życie w rzece.
Kolejnym gatunkiem występującym w wodach DPN jest certa. Jest to gatunek dwuśrodowiskowy, który podobnie jak ryby łososiowate, rozmnaża się w czystych rzekach, a wzrasta w słabo zasolonych morskich wodach przybrzeżnych. W wodach Parku certa tworzy lokalne populacje jeziorowo-rzeczne nie podejmując wędrówek do morza. Gatunek ten został uznany za krytycznie zagrożony w skali całego kraju.
Obok wyżej wymienionych, występują tu inne równie rzadkie, choć mniej znane gatunki ryb, takie jak: głowacz białopłetwy, strzebla potokowa, piekielnica, różanka, koza oraz minóg strumieniowy.
W jeziorach Drawieńskiego Parku Narodowego występują typowe zespoły gatunków ryb charakterystyczne dla jezior sielawowych i linowo-szczupakowych. Jakość wód niektórych jezior stwarza możliwości rozrodu i rozwoju sielawy i siei. Oba gatunki mają wysokie wymagania środowiskowe, dlatego naturalnym siedliskiem są dla nich głębokie i dobrze natlenione jeziora. Sielawa zasiedla jezioro Pecnik Duży, Płociowe, Marta i Ostrowieckie, natomiast sieja występuje w Ostrowieckim, Marcie i w Czarnym. Na uwagę zasługuje również autochtoniczna populacja troci jeziorowej, zasiedlająca jeziora przepływowe w systemie rzeki Płocicznej, a rozmnażająca się w jej dopływie – rzece Runicy.