Drawa
Wyjątkowa nie tylko ze względu na swój charakter i urok, ale także z powodu swojej zagadkowej nazwy. Wywodzi się z czasów wspólnoty językowej Indoeuropejczyków, od rdzenia "dreu", co oznacza "spieszyć się, biec". Drawa bierze swój początek koło Połczyna-Zdroju, a uchodzi do Noteci. Ma długość ok. 200 km, a powierzchnia jej dorzecza wynosi 3200 km². Charakter rzeki jest niezwykle zróżnicowany: od leniwych odcinków w szerokiej dolinie, takich jak te między Prostynią a Rościnem, po fragmenty o dużym spadku, bystrym prądzie i kamienistym dnie, przypominające rzeki podgórskie. Przyroda Drawy jest równie fascynująca. Zróżnicowanie jej biegu znajduje odzwierciedlenie w różnorodności roślinności wodnej i fauny ryb. Poszczególne odcinki rzeki reprezentują krainy pstrągów, lipieni, brzan i leszczy.
Płociczna
Lewobrzeżny dopływ Drawy. Rzeka o długości około 51 km i powierzchni dorzecza wynoszącej 440 km². Jej źródła znajdują się w okolicach Mirosławca. Na początku swojego biegu, aż do ujścia Runicy - rzeka jest uregulowana, wąska i płytka. Jednak dalej Płociczna staje się dzika, o niemal naturalnym charakterze. Rzeka przepływa przez urokliwe jeziora: Sitno, Płociczno i Ostrowieckie. Najpiękniejszy odcinek Płocicznej, pełen licznych meandrów i urwisk, znajduje się poniżej wypływu z jeziora Ostrowieckiego. Ma wyjątkowo zmienny charakter: odcinki o bystrym prądzie i żwirowatym dnie przeplatają się z spokojnymi fragmentami, które płyną wśród łąk lub bagiennych olszyn. Liczne gatunki ryb odnalazły w Płocicznej swój dom. W jej wodach pływają : płoć, jazgarz, piekielnica, koza, kleń, okoń, brzana, miętus, pstrąg potokowy, lipień i głowacz białopłetwy. Co więcej, w rzece odbywa się tarło troci wędrownej i troci jeziorowej, a potencjalne miejsca tarłowe mogą być wykorzystywane przez populację łososi pochodzących z zarybień. Rzeka jest także licznie zasiedlona przez bobry, które ścinają nadbrzeżne osiki i ogryzają buki z kory. Występują tu również liczne stanowiska wydry, które dodają uroku temu malowniczemu krajobrazowi.
Cieszynka
Lewobrzeżny dopływ Płocicznej, ma ok. 25 km długości i 122 km² powierzchni zlewni. Startuje z bagien na południe od Mielęcina i płynie przez Człopę. U swego początku jest spokojną rzeką o nizinnym charakterze. Poniżej jezior Załom Mały, Załom Duży i Dypa zmienia się w rzekę płynącą w malowniczej dolinie, otoczonej bukowym lasem. Woda bogata w węglan wapnia przyciąga wapieniolubne ramienice. Wśród mieszkańców rzeki znajdziesz pstrąga potokowego, klenia, piekielnicę, jelca, kiełbia, okonia i krąpia.
Moczel
Moczel struga płynąca w rynnie terenowej o równoleżnikowym przebiegu (Rynna Moczelska). Struga prowadzi wody wypływające z j. Mulistego (poza Parkiem) i z jeziora Świnka (Arkońskie), a uchodzi do Drawy na jej prawym brzegu na wysokości osady leśnej Moczele. Przed powstaniem Parku istniały na niej stawy rybne o układzie paciorkowym. Długość strugi (liczona wraz z jeziorem i dawnymi stawami) wynosi 3 km. Strumień jest wymieniany w średniowiecznych dokumentach. Nazwa strugi pochodzi od słowiańskiego „moczar, moczyć”.
Wyjątkowa nie tylko ze względu na swój charakter i urok, ale także z powodu swojej zagadkowej nazwy. Wywodzi się z czasów wspólnoty językowej Indoeuropejczyków, od rdzenia "dreu", co oznacza "spieszyć się, biec". Drawa bierze swój początek koło Połczyna-Zdroju, a uchodzi do Noteci. Ma długość ok. 200 km, a powierzchnia jej dorzecza wynosi 3200 km². Charakter rzeki jest niezwykle zróżnicowany: od leniwych odcinków w szerokiej dolinie, takich jak te między Prostynią a Rościnem, po fragmenty o dużym spadku, bystrym prądzie i kamienistym dnie, przypominające rzeki podgórskie. Przyroda Drawy jest równie fascynująca. Zróżnicowanie jej biegu znajduje odzwierciedlenie w różnorodności roślinności wodnej i fauny ryb. Poszczególne odcinki rzeki reprezentują krainy pstrągów, lipieni, brzan i leszczy.
Płociczna
Lewobrzeżny dopływ Drawy. Rzeka o długości około 51 km i powierzchni dorzecza wynoszącej 440 km². Jej źródła znajdują się w okolicach Mirosławca. Na początku swojego biegu, aż do ujścia Runicy - rzeka jest uregulowana, wąska i płytka. Jednak dalej Płociczna staje się dzika, o niemal naturalnym charakterze. Rzeka przepływa przez urokliwe jeziora: Sitno, Płociczno i Ostrowieckie. Najpiękniejszy odcinek Płocicznej, pełen licznych meandrów i urwisk, znajduje się poniżej wypływu z jeziora Ostrowieckiego. Ma wyjątkowo zmienny charakter: odcinki o bystrym prądzie i żwirowatym dnie przeplatają się z spokojnymi fragmentami, które płyną wśród łąk lub bagiennych olszyn. Liczne gatunki ryb odnalazły w Płocicznej swój dom. W jej wodach pływają : płoć, jazgarz, piekielnica, koza, kleń, okoń, brzana, miętus, pstrąg potokowy, lipień i głowacz białopłetwy. Co więcej, w rzece odbywa się tarło troci wędrownej i troci jeziorowej, a potencjalne miejsca tarłowe mogą być wykorzystywane przez populację łososi pochodzących z zarybień. Rzeka jest także licznie zasiedlona przez bobry, które ścinają nadbrzeżne osiki i ogryzają buki z kory. Występują tu również liczne stanowiska wydry, które dodają uroku temu malowniczemu krajobrazowi.
Cieszynka
Lewobrzeżny dopływ Płocicznej, ma ok. 25 km długości i 122 km² powierzchni zlewni. Startuje z bagien na południe od Mielęcina i płynie przez Człopę. U swego początku jest spokojną rzeką o nizinnym charakterze. Poniżej jezior Załom Mały, Załom Duży i Dypa zmienia się w rzekę płynącą w malowniczej dolinie, otoczonej bukowym lasem. Woda bogata w węglan wapnia przyciąga wapieniolubne ramienice. Wśród mieszkańców rzeki znajdziesz pstrąga potokowego, klenia, piekielnicę, jelca, kiełbia, okonia i krąpia.
Moczel
Moczel struga płynąca w rynnie terenowej o równoleżnikowym przebiegu (Rynna Moczelska). Struga prowadzi wody wypływające z j. Mulistego (poza Parkiem) i z jeziora Świnka (Arkońskie), a uchodzi do Drawy na jej prawym brzegu na wysokości osady leśnej Moczele. Przed powstaniem Parku istniały na niej stawy rybne o układzie paciorkowym. Długość strugi (liczona wraz z jeziorem i dawnymi stawami) wynosi 3 km. Strumień jest wymieniany w średniowiecznych dokumentach. Nazwa strugi pochodzi od słowiańskiego „moczar, moczyć”.
Runica
Zwana również Młynówką, to lewy dopływ Płocicznej o długości 16 km i powierzchni zlewni 127 km². Rozpoczyna swój bieg w okolicy Strzalin i przepływa przez jeziora Liptowskie, Zamkowe i Tuczno. W ujściowym odcinku, przez ok. 2 km, stanowi północną granicę Drawieńskiego Parku Narodowego. Poniżej Tuczna jej dolina jest prawdziwym rajem dla miłośników przyrody – wysięki wód podziemnych tworzą ekosystemy z unikatową florą i fauną. W rzece żyją pstrągi, a także bardzo rzadkie trocie jeziorowe. U jej ujścia do Płocicznej spotkać można także bobry, które z zapałem ogryzają korę buków. Dolina Runicy to nie tylko oaza przyrody, ale także historia - można zobaczyć ruiny bunkrów z Wału Pomorskiego. A dla miłośników wędkowania, poza parkiem narodowym, to prawdziwe łowisko pstrągów potokowych i kleni.
Słopica
Lewobrzeżny dopływ Drawy. Ma około 21 km długości i powierzchnię zlewni 108 km². Przed wojną zwana była Młyńskim Potokiem, dzięki młynom Bukowemu i Kościanemu, które kiedyś działały. Rzeka odwadnia jeziora Dominikowskie: Inster, Szerokie, Krzywe Dębsko, Dominikowo i wpada do Drawy przy leśniczówce Międzybór. Przepływa przez urokliwe miejscowości Dominikowo i Niemieńsko, a poniżej Niemieńska tworzy malowniczą dolinę. Na łąkach poniżej zamku w Niemieńsku można zobaczyć resztki dawnego systemu nawodnień stokowo-grzbietowych. Słopica jest domem dla licznych pstrągów, choć nie osiągają one dużych rozmiarów. W jej wodach żyją także głowacz białopłetwy, strzebla potokowa, jelec, okoń i płoć. Dolina rzeki jest pełna starych, okazałych dębów, a brzegi dolnego biegu porastają piękne łęgi jesionowo-olszowe.
Korytnica
Duży lewobrzeżny dopływ Drawy o długości 37 km. Swoje źródła ma w okolicach Mirosławca, przepływa przez jezioro Nowa Korytnica i wpada do Drawy w okolicy osady Bogdanka. Cała dolina Korytnicy jest niezwykle malownicza, z charakterystycznymi starymi sosnami o interesującym kształcie. Najpiękniejsze starodrzewia i rozległe łąki są na południe od Nowej Korytnicy, w uroczysku Sołtysi Most. W rzece żyją pstrągi i lipienie. Najpospolitsze są płocie, jelce, kiełbie i strzeble. Nad Korytnicą można spotkać bielika. Na rozlewisku przy osadzie leśnej Jaźwiny licznie występują kaczki krzyżówki, gągoły i zimorodki. Jest to również regularne miejsce zimowania łabędzi krzykliwych. Korytnica, jest dostępna jako szlak kajakowy.
Sucha
Strumień Sucha wypływa z jeziora Radęcino i uchodzi do Drawy na prawym brzegu między Głuskiem a Osiecznem. W górnym biegu jest ujęty w rów, a w środkowym i dolnym płynie naturalnie przez bukowe lasy. Żyją w nim cierniki, cierniczki i słonecznice, a okolice zamieszkują bieliki, rybołowy i orliki krzykliwe. Od Radachowa do leśniczówki Suchów przepływy są okresowe, a poniżej strumień staje się żwawszy. Na przełomie XIX i XX w. przed ujściem do Drawy zbudowano stawy karpiowe, znane jako Paciorkowe, które istnieją do dziś. W XIX w. przy ujściu do Drawy znajdował się Suchowski Młyn. Sucha dostarcza Drawie średnio 25 litrów wody na sekundę, a tylko na końcowym odcinku (ok. 900 m) leży w granicach Drawieńskiego Parku Narodowego.
Zwana również Młynówką, to lewy dopływ Płocicznej o długości 16 km i powierzchni zlewni 127 km². Rozpoczyna swój bieg w okolicy Strzalin i przepływa przez jeziora Liptowskie, Zamkowe i Tuczno. W ujściowym odcinku, przez ok. 2 km, stanowi północną granicę Drawieńskiego Parku Narodowego. Poniżej Tuczna jej dolina jest prawdziwym rajem dla miłośników przyrody – wysięki wód podziemnych tworzą ekosystemy z unikatową florą i fauną. W rzece żyją pstrągi, a także bardzo rzadkie trocie jeziorowe. U jej ujścia do Płocicznej spotkać można także bobry, które z zapałem ogryzają korę buków. Dolina Runicy to nie tylko oaza przyrody, ale także historia - można zobaczyć ruiny bunkrów z Wału Pomorskiego. A dla miłośników wędkowania, poza parkiem narodowym, to prawdziwe łowisko pstrągów potokowych i kleni.
Słopica
Lewobrzeżny dopływ Drawy. Ma około 21 km długości i powierzchnię zlewni 108 km². Przed wojną zwana była Młyńskim Potokiem, dzięki młynom Bukowemu i Kościanemu, które kiedyś działały. Rzeka odwadnia jeziora Dominikowskie: Inster, Szerokie, Krzywe Dębsko, Dominikowo i wpada do Drawy przy leśniczówce Międzybór. Przepływa przez urokliwe miejscowości Dominikowo i Niemieńsko, a poniżej Niemieńska tworzy malowniczą dolinę. Na łąkach poniżej zamku w Niemieńsku można zobaczyć resztki dawnego systemu nawodnień stokowo-grzbietowych. Słopica jest domem dla licznych pstrągów, choć nie osiągają one dużych rozmiarów. W jej wodach żyją także głowacz białopłetwy, strzebla potokowa, jelec, okoń i płoć. Dolina rzeki jest pełna starych, okazałych dębów, a brzegi dolnego biegu porastają piękne łęgi jesionowo-olszowe.
Korytnica
Duży lewobrzeżny dopływ Drawy o długości 37 km. Swoje źródła ma w okolicach Mirosławca, przepływa przez jezioro Nowa Korytnica i wpada do Drawy w okolicy osady Bogdanka. Cała dolina Korytnicy jest niezwykle malownicza, z charakterystycznymi starymi sosnami o interesującym kształcie. Najpiękniejsze starodrzewia i rozległe łąki są na południe od Nowej Korytnicy, w uroczysku Sołtysi Most. W rzece żyją pstrągi i lipienie. Najpospolitsze są płocie, jelce, kiełbie i strzeble. Nad Korytnicą można spotkać bielika. Na rozlewisku przy osadzie leśnej Jaźwiny licznie występują kaczki krzyżówki, gągoły i zimorodki. Jest to również regularne miejsce zimowania łabędzi krzykliwych. Korytnica, jest dostępna jako szlak kajakowy.
Sucha
Strumień Sucha wypływa z jeziora Radęcino i uchodzi do Drawy na prawym brzegu między Głuskiem a Osiecznem. W górnym biegu jest ujęty w rów, a w środkowym i dolnym płynie naturalnie przez bukowe lasy. Żyją w nim cierniki, cierniczki i słonecznice, a okolice zamieszkują bieliki, rybołowy i orliki krzykliwe. Od Radachowa do leśniczówki Suchów przepływy są okresowe, a poniżej strumień staje się żwawszy. Na przełomie XIX i XX w. przed ujściem do Drawy zbudowano stawy karpiowe, znane jako Paciorkowe, które istnieją do dziś. W XIX w. przy ujściu do Drawy znajdował się Suchowski Młyn. Sucha dostarcza Drawie średnio 25 litrów wody na sekundę, a tylko na końcowym odcinku (ok. 900 m) leży w granicach Drawieńskiego Parku Narodowego.