Bindugi
Drawieński Park Narodowy zachwyca przyrodą, ale nie zapominajmy o śladach ludzkiej działalności, które dodają uroku temu miejscu. Choć brak tu znanych zabytków, warto zwrócić uwagę na pozostałości dawnych składnic drewna, zwanych bindugami. Od XVIII wieku do lat 70-tych XX wieku Drawa była szlakiem spławu drewna. Bindugi, służące flisakom do magazynowania drewna, wciąż widoczne na styku rzeki i lasu, są świadectwem dawnej kultury leśnej. Dziś niektóre z nich pełnią funkcję pól namiotowych, łącząc historię z turystyką.
Szlaki żeglugowe
Drawa była szlakiem żeglugowym już od XIV wieku. W 1662 roku zaczęto oczyszczać rzekę, umacniać brzegi i pogłębiać brody. W 1700 roku Drawą przewożono miód z Drawska do Frankfurtu, a żegluga trwała aż do II wojny światowej, szczególnie na odcinku Osieczno - Krzyż.
Dawne obiekty Puszczy Drawskiej
Dzisiejsze lasy Puszczy Drawskiej pełne są ciekawych, choć niepozornych obiektów. Wśród nich można znaleźć : kamienne drogowskazy, szczególnie w rejonie Zatom - Wygon i na północ od jeziora Szczuczar; ceglane kapliczki, pompy wykonane z pni drzew oraz pozostałości zaporowych pasów przeciwpożarowych, np. w Borach Dominikowskich i okolicach Sitnicy.
Lasy kryją miejsca dawnych osad. Zdradza je ich specyficzna roślinność oraz stare cmentarze ewangelickie, głównie z połowy XIX wieku. Są one malowniczo położone, z wartościowym starodrzewem i śladami pierwotnego układu przestrzennego, zazwyczaj ze zniszczonymi nagrobkami. W rejestrze zabytków znajduje się cmentarz przykościelny koło Ostrowca z ruinami kościoła i dzwonnicy.
Na rzekach parku i jego otuliny działały młyny wodne, tartaki, fabryka krochmalu, małe elektrownie wodne i liczne mosty. Dziś są to ruiny lub ich pozostałości. Atrakcyjnym miejscem widokowym jest Węgornia, z ruinami młyna i budowli piętrzących oraz komór do odławiania węgorzy.
Interesujące są hydrotechniczne obiekty. Kanały nawadniające: Głuchy, Sicieński, Suchy i kanał w dolinie Runicy i Płocicznej. Najciekawszy jest Kanał Sicieński - zbudowany około 1820 roku z inicjatywy Fryderyka von Sydowa. Biegnie od jeziora Sitno, obiega jeziora Płociczno i Ostrowieckie, dochodząc do łąk doliny Drawy koło Głuska. Miał 22 km długości i służył do nawadniania łąk. Po wojnie, po zniszczeniach i nieudanym remoncie, kanał pozostaje suchy.
Drawieński Park Narodowy zachwyca przyrodą, ale nie zapominajmy o śladach ludzkiej działalności, które dodają uroku temu miejscu. Choć brak tu znanych zabytków, warto zwrócić uwagę na pozostałości dawnych składnic drewna, zwanych bindugami. Od XVIII wieku do lat 70-tych XX wieku Drawa była szlakiem spławu drewna. Bindugi, służące flisakom do magazynowania drewna, wciąż widoczne na styku rzeki i lasu, są świadectwem dawnej kultury leśnej. Dziś niektóre z nich pełnią funkcję pól namiotowych, łącząc historię z turystyką.
Szlaki żeglugowe
Drawa była szlakiem żeglugowym już od XIV wieku. W 1662 roku zaczęto oczyszczać rzekę, umacniać brzegi i pogłębiać brody. W 1700 roku Drawą przewożono miód z Drawska do Frankfurtu, a żegluga trwała aż do II wojny światowej, szczególnie na odcinku Osieczno - Krzyż.
Dawne obiekty Puszczy Drawskiej
Dzisiejsze lasy Puszczy Drawskiej pełne są ciekawych, choć niepozornych obiektów. Wśród nich można znaleźć : kamienne drogowskazy, szczególnie w rejonie Zatom - Wygon i na północ od jeziora Szczuczar; ceglane kapliczki, pompy wykonane z pni drzew oraz pozostałości zaporowych pasów przeciwpożarowych, np. w Borach Dominikowskich i okolicach Sitnicy.
Lasy kryją miejsca dawnych osad. Zdradza je ich specyficzna roślinność oraz stare cmentarze ewangelickie, głównie z połowy XIX wieku. Są one malowniczo położone, z wartościowym starodrzewem i śladami pierwotnego układu przestrzennego, zazwyczaj ze zniszczonymi nagrobkami. W rejestrze zabytków znajduje się cmentarz przykościelny koło Ostrowca z ruinami kościoła i dzwonnicy.
Na rzekach parku i jego otuliny działały młyny wodne, tartaki, fabryka krochmalu, małe elektrownie wodne i liczne mosty. Dziś są to ruiny lub ich pozostałości. Atrakcyjnym miejscem widokowym jest Węgornia, z ruinami młyna i budowli piętrzących oraz komór do odławiania węgorzy.
Interesujące są hydrotechniczne obiekty. Kanały nawadniające: Głuchy, Sicieński, Suchy i kanał w dolinie Runicy i Płocicznej. Najciekawszy jest Kanał Sicieński - zbudowany około 1820 roku z inicjatywy Fryderyka von Sydowa. Biegnie od jeziora Sitno, obiega jeziora Płociczno i Ostrowieckie, dochodząc do łąk doliny Drawy koło Głuska. Miał 22 km długości i służył do nawadniania łąk. Po wojnie, po zniszczeniach i nieudanym remoncie, kanał pozostaje suchy.